🦠 فنّاوری‌های ساخت واکسن برای تحریک سیستم ایمنی بدن به ساخت پادتن، متفاوت است. همه‌ی تخم‌مرغ‌هایت را توی یک سبد نگذار، تحریم، ریسک‌های آزمودن واکسن، فشار موج‌های بیماری و سرنوشت‌ساز بودن سرعت عمل، تقابل تمدّن‌ها در بحران و شکاف‌های فنّاورانه‌ی کشورها، برای همه‌ی عقلا و دانشمندان مسجّل است.
امّا سوالی که با تماشای نمودارهای سر به آسمان کشیده‌ی فوتی‌ها و مبتلایان مدام در ذهن ما چرخ می‌خورد این است که چرا شش- هفت تایی واکسن رونمایی و تبلیغ شد و امروز امیدواریم که سیلِ سینوفارم، از جهش‌های پاییزی نجات‌مان دهد؟!
📑 تحلیل‌های سیاسی و اقتصادی به‌کنار، که البتّه وجود دارند و اثرگذارند، من فرض می‌کنم مدیران میان‌رده و پزشکان و متخصّصان امر، همگی خیرخواه و دل‌سوز و وطن‌پرست بوده‌اند و می‌خواسته‌اند جان مردم را در چارچوب علم و صنعت خودشان نجات دهند. بسیار خوب، بفرمایید که چرا با میلیاردها هزینه و ماه‌ها زمان (که در شرایط پاندمی ثانیه‌ها حیاتی است) کوو ایران برکت، برکت نمی‌کند و باقی عزیزان پاستوکووک و فخراوک و کووپارس و اسپایکوژن و نوراوکس و اسپوتنیک ایرانی، در شرایطی که باید به داد جان مردم برسند، نمی‌رسند؟
👥 من، من، من! بله، منافع اقتصادی و جنگ قدرت و درآن‌جا هم 《من》ام که باید سربیفرازم! چه چپ و چه راست و با هر بینشی و با هر تفکّری. مساله این است که حتّی به قیمت جان مردم بیچاره، ستاد اجرایی فرمان امام باید بگوید من‌ام، وزارت دفاع بگوید من، سپاه بگوید من، دولت این‌وری بگوید من، دولت آن‌وری بگوید من، بخش خصوصی بگوید من و… . من‌هایی که ما نمی‌شوند و همه مدّعی خدمت‌اند! (با فرض این‌که باشند…) و بدین‌سان، ناسازگاری و ناتوانی کودکانه در انجام کارهای گروهی، ناکامی در تلاش برای هدفی مشترک و فداکاری نکردن در راستای منافع گروه و در یک کلام بلد نبودن کار تیمی در مدرسه، در بالاترین سطوح مملکت دیده می‌شود و اگر من و تو هم رئیس جایی بودیم احتمالاً فرقی نمی‌کرد.
❓ سبد راهبردی واکسن‌های متنوّع‌ت را به مرور تشکیل بده، ولی کسی می‌تواند انکار کند اگر دوتا یا سه‌تا ازین تلاش‌های کم‌فایده تجمیع می‌شد، زودتر و بهتر، دردی از دردهای بی‌شمار کروناویروس را دوا می‌کرد؟ پس چرا نمی‌توانیم با هم کار کنیم و چرا من‌های ما، ما نمی‌شود؟ چه‌طور نمی‌توانیم برای نجات جان یک انسان که نجات بشریت است، سلیقه و نگرش متعارض را حتّی برای مدّت کوتاهی هم‌راستا کنیم با این‌که می‌دانیم این اتّحاد هم عواید خودش را دارد؟ چرا باید حتماً بگوییم من توانستم؟ یا من اوّل توانستم؟ یا من تنها توانستم؟ بسیار خوب، کاپ تفرقه و تعفّن برای تو! 🏆
⭐️ پی.نوشت: “ما برای اين که بتوانيم کارهای بزرگی را انجام دهيم، بی‌شک بايد 《متشکّل》 باشيم. رابطه‌های ايمانی، اعتقادی، علمی و دينی سازمان‌نيافته برای رسيدن به بخشی از اهداف و تحقّق بخشيدن به قسمتی از مراحل يک انقلاب می‌تواند کافی باشد؛ ولی برای رسيدن به بخشی ديگر از اهداف و تحقّق بخشيدن به آن قسمت ديگر از آرمان‌های يک انقلاب کافی نيست! ما هم‌چنان بر داشتن يک تشکّل پافشاری داريم؛ اما شرط آن اين است که تشکّل بايد پاسدار ارزش‌ها باشد، نه پاسدار خود! نگهبان ارزش‌ها باشد و نه نگهبان خود!”[1]
[1] شهید آیت‌الله دکتر بهشتی